Op maandagavond voetballen is al niet iedereens favoriete moment. Normaal zou het zonnige zuiden geen straf zijn. Helaas was daar afgelopen maandag weinig van te merken. Met temperaturen dik onder het vriespunt was het geen pretje om op een tribune te staan. Dat hadden overigens meer mensen in de gaten. De ambiance was troosteloos. Het ooit toch wel grote Fortuna, zeker voor Jupiler League begrippen, hoort niet in zo een troosteloze ambiance te spelen. Qua uitsupport nog altijd een van de grootste in onze “league” het lijkt echter alleen wel dat diezelfde mensen ook de enige thuissupporters zijn. Zonde, en hoort niet bij het Fortuna zoals ik me dat nog van “vroeger” herinner.

Naast dat het ijskoud was was het voetbal ook niet iets om het echt warm van te krijgen. Het was voetballend overigens wel beter dan de thuiswedstrijd tegen Dordrecht, dat dan weer wel. Zeker de eerste helft was Eindhoven dominant en had Fortuna niets in te brengen. Toch had de ploeg moeite om echt grote uitgespeelde kansen te creëren. Na rust kwam Fortuna compleet anders uit de kleedkamer, de ploeg wisselde tweemaal en dat leek te helpen. Men probeerde wat meer vooruit te voetballen en kwam zowaar op voorsprong. Eindhoven had even tijd nodig om van deze klap te bekomen. Moniz besloot flink aanvallend te wisselen en bracht met Bousbiba, vandeVelde en Uiterloo verse aanvallende krachten. Het hielp, Fortuna begon te wankelen en Eindhoven creëerde kansen. Net op het moment dat de trouwe aanhang uit Eindhoven (ruim 70 man sterk op een koude maandagavond) het leek op te geven bezorgde captain “SuperDario” nog voor blijdschap in het uitvak. 1-1 en de vraag bleef; twee punten verloren of 1 gewonnen?