Sentimenten, passie, wij tegen zij, weinig sympathie en ga zo maar door. Allemaal gevoelens die opborrelen bij een voetbalwedstrijd die het predicaat “Derby” krijgt.

Een burenruzie, een streekgevecht. Benamingen voor een clash tussen twee ploegen die dichtbij elkaar zijn gevestigd.

De Derby. Een wedstrijd op zich of een wedstrijd als iedere andere? Vraag je het een doorsnee voetballiefhebber dan zal deze ongetwijfeld zeggen dat het een wedstrijd is zoals velen. Elf tegen elf en de bal is rond. Zodra de arbiter het eindsignaal geeft, is de winnaar bekend. Oftewel, geen gevoel, geen passie, geen strijd, geen rivaliteit.

Voor de neutrale toeschouwer is bijvoorbeeld N.E.C. tegen Vitesse een gewone wedstrijd op zondag. Is PEC Zwolle tegen Go Ahead Eagles een vermakelijk potje voetbal. En is de Stadsderby tussen Feyenoord en Sparta niets meer dan een uitje.

Aan de vooravond van dé Derby probeer ik me in te leven in de neutrale voetballiefhebber. De gewone toeschouwer zonder enige vorm van binding met één van beide clubs. Een kleurloze aanschouwer van het spelletje.
Hoe ziet de wedstrijd er dan uit? Waarschijnlijk een koude vrijdagavond, wat nevel op het veld. Hier en daar een plukje toeschouwers op de thuistribunes. Het uitvak ergens in een hoekje is goed bevolkt. Het spel zal ongetwijfeld niet best zijn want het is maar Jupiler League. En uiteindelijk staan spelers in een blauwwit shirt na 90 minuten met de handen omhoog. Tja, dan is het inderdaad een voorstelling die niet veel te wensen overlaat.

Ik heb me deze voorstelling welgeteld drie minuten kunnen indenken. Daarna heb ik het laten gaan en ben weer tot mezelf gekomen. De supporter die leeft voor zijn club. Die met passie kijkt naar de ploeg. Die denkt in blauw en wit. Die gaandeweg de dagen voor de wedstrijd nog maar aan één ding kan denken. Dan is een derby ineens veel interessanter.

Dé Derby wordt vrijdagavond gespeeld in een koud stadion, de nevel hangt als een dunne deken over het veld. Het uitvak is goed gevuld en laat zich horen. Blauw en wit neemt de troosteloze ambiance op de Braak over. De spanning wordt opgevoerd als beide teams het veld op komen.
Het spel is, zoals gebruikelijk, niet best, maar de spanning is te snijden. Vechten voor iedere meter. Strijden voor ons logo. Spelers laten zien dat ze trots zijn om in het mooie blauwwitte tenue te mogen spelen. Swinkels houdt de ene na de andere bal eruit. Dit tot afschuw van de plukjes toeschouwers op de tribune achter het doel.
Na 90 minuten is het feest in de hoek van het stadion. Feestende spelers en supporters vieren de overwinning die in de laatste minuut wordt behaald. “Olé olé voor EVV”.

Een derby is passie, strijd, fanatisme, rivaliteit, “bloedzweet en tranen”, trots. een derby is meer dan een wedstrijd. Een derby is samen met je maten de wedstrijd beleven. Pre match drinking. De rest van de wereld achter je te laten en alleen de wedstrijd voor ogen hebben. Een derby is zo belangrijk!