Weekendje Southampton – Norwich City

Op vrijdag 14 Maart werd per auto afgereisd naar de zuidkust van Engeland, de stad Southampton als einddoel. Met Stefan als reisgids en fervent Southampton aanhanger was de keuze voor deze club uiteindelijk zo gemaakt. Hij overtuigde ons van de juiste voetbalbeleving, de Engelse sfeer, nagenoeg geen voetbaltoerisme en de goede plek voor een weekend weg. En daar bleek na dit weekend geen woord van gelogen te zijn.

In ruim 6 uur, met tussenstop in Calais om per trein door te reizen, kwamen we eind van de middag aan in Southampton. De tickets werden opgehaald en een enkeling besloot om maar meteen de gehele fanshop leeg te kopen. Helaas voor hem bleek de plaatselijke bevolking ook wat meer van het XXL spul nodig te hebben gehad. Vanuit de fanshop werd er koers gezet naar ons verblijf voor het weekend. Het met waarschijnlijk ruim 1 ster gewaardeerde Ibis Budget hotel zou gelukkig alleen maar dienen als slaapplek. Al zag ik ook wat personen binnendruppelen met andere bedoelingen..

Na een uitermate gezond avonddiner werd koers gezet richting het stratumseind van Southampton. Een enkeling van ons had besloten achter te blijven in zijn “suite”, zijn tosti zou op de heenreis niet goed zijn gevallen. Je zou zeggen dat een ex-Commando wel wat ranziger voer gewend is :). Met Stefan in onze gelederen en ja, tegenwoordig ook door mezelf, haalde wij de gemiddelde leeftijd in club Tokyo flink naar boven. Desalniettemin bleek dat een erg gezellig avondje. We vielen in het happy-hour moment binnen en als echte Nederlander betekende dat natuurlijk dat het laatste rondje bestond uit meer drankjes dan nodig. Nadat we nog hadden kunnen genieten van enkele ritmische figuren werd besloten de oogjes dicht te gaan doen. Matchday was natuurlijk waar het omdraaide en we naar uitkeken.

Zaterdag 15 Maart, Matchday!

In de ochtend gingen we op zoek naar een goede locatie voor het ontbijt. Uiteraard moest dit wel een echt “English Breakfast” zijn. Eitjes, bacon, bonen, worstjes, geroosterd brood, rosti en als enige van de ca 60 gasten geen bier… Dat zouden we een uur later wel weer inhalen. Rond half 12 werd koers gezet richting de pub. Stefan had met “zijn” Southampton lads afgesproken waar we elkaar zouden ontmoeten. Prachtige locatie in het midden van het centrum op ca. 5 minuten lopen van het stadion. Mooi om te zien dat het beeld wat je vooraf hebt volledig uit komt. Iedereen binnen aan het bier, doodgeslagen halve liters, vet eten in de buurt, adidasjes met Fred Perry vestje en een geweldige gastvrijheid. Daar moest op gedronken worden! Of ja, Stefan natuurlijk niet, want we moesten nog de hele dag….

Rond half drie werd gezamenlijk koers gezet richting het stadion. Genieten was dat, vanuit alle kroegen in de omgeving liep men massaal over dezelfde weg naar het stadion. Tussen de huizen door, over het bruggetje, zonder te fouilleren recht naar je stoel toe. Sommige zijn inmiddels zo gewend aan dit ritueel dat ze precies bij het fluitsignaal bij hun stoel aankomen. Heerlijke sfeer bij opkomst van beide ploegen. Vanuit Norwich waren circa 1600 supporters meegekomen. Het “oh when the saints go marching in” werd een aantal keren indrukwekkend ingezet. Mooi om te zien ook dat alle leeftijden en verschillende tribunes uit volle borst meedoen. Ook werd duidelijk dat de rivaliteit met “Pompey” (Portsmouth) diep zit. Zelfs nu deze club actief is in League Two (drie divisies onder de Premier League) gaan diverse liederen daarover. Prachtig die beleving en een tip om op Youtube daar is wat filmpjes over op te zoeken.

Na 90 minuten bleek ook nog dat we een mooie pot voetbal te zien hadden gekregen. Southampton won met 4-2. Kwam met 3-0 voor en er leek geen vuiltje aan de lucht. Toch kwam Norwich uit het niets, binnen een minuut, terug tot 3-2. Hun supporters werden gek. Van felle kritiek over verkeerde passes, manier van spelen en wissels van de trainer ging het over in volledige steun en vertrouwen in punten. Toch bleek dat ijdele hoop. Southampton zorgde in de blessuretijd voor 4-2 en voor ontlading op de tribune. Voor ons natuurlijk helemaal geweldig! Geen 0-0, zes doelpunten, een spannende pot en winst voor the Saints!

Na afloop uiteraard nog even de paparazzi uithangen om vervolgens ook weer (net als duizenden anderen) de pub op te zoeken. Het valt dan ook op dat dit voor hele families een dagje uit is. Naarmate de avond vorderde merkte je ook dat het tempo van drinken wat minder werd. Sommige personen kregen meer bier over de blouse dan binnen of konden de mond niet meer vinden. De avond werd afgesloten in 1 van de vele clubs in Southampton. De gemiddelde leeftijd lag ditmaal wat hoger, wat goed te merken was ook. Zo had eentje van ons meteen alle aandacht van een locale hitsige oma.

Weer naar huis

Na een prachtige, lange en zware zaterdag stond de zondag vooral in het teken van het ritje naar huis. Toch zouden we pas rond 16.00u koers zetten naar Nederland. Na wederom een goed Engels ontbijt werd met Nick (vriend van Stefan) in een nabij gelegen plaatsje afgesproken om daar nog even in de pub te kijken naar Manchester United – Liverpool.

We hebben een prachtig weekend gehad, vele leuke mensen leren kennen. Een prachtige voetbal beleving meegemaakt bij een mooie club. Een club waar het voetbal toerisme (nog) niet komt en je echt kan genieten van voetbal en alles daaromheen. Duidelijk is dat wij niet voor het laatst aanwezig zijn geweest bij een wedstrijd van Southampton.

Uw Webmaster

Voor het volledige fotoverslag klik hier  (52 foto’s)